Deze pagina is automatisch vertaald.
Bill werd geboren in County Cork, Ierland. Zijn Ierse protestantse familie vluchtte in 1922 tijdens de Ierse burgeroorlog naar Engeland, toen Ierse republikeinen hun huis in brand dreigden te steken. Het gezin vestigde zich in Worcestershire, waar Bill naar de prep school en de Bromsgrove School ging, voordat hij geschiedenis ging studeren aan de Universiteit van Cambridge. Begin jaren dertig werden Bills moeder, oudere broer en zus allemaal lid van de Oxford Group. Bill was, net als zijn jongere broer, aanvankelijk minder enthousiast, maar in Cambridge ontmoette hij veel aanhangers van de Oxford Groep, en uiteindelijk ging hij zich geestelijk vastberaden inzetten voor hun werk, wat zijn leven lang zou duren.
Na zijn afstuderen in 1937 werkte Bill voor de Oxford Groep in Londen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot hij zich aan bij het Achtste Leger in Noord-Afrika en voerde het bevel over een tank in de Slag om El Alamein. Zijn oorlogservaringen hadden een diepgaande invloed op Bill, en het was tijdens het vechten in Egypte dat hij besloot dat, als hij zou overleven, hij zijn leven zou geven om te helpen de mogelijkheid van een Derde Wereldoorlog te voorkomen. Nadat hij na de oorlog een jaar in het reguliere leger op Cyprus was gebleven, zette hij meer conventionele carrièreplannen opzij en wijdde hij zich aan de Oxford Groep, die nu Moral Re-Armament heet. Het werk was zonder salaris, en hij vertrouwde op 'geloof en gebed', en een klein privé-inkomen.
In december 1946 trouwde hij met Cherie Oram, en ze kregen twee kinderen, Patrick geboren in 1947 en Judi geboren in 1952. In de jaren vijftig woonden Bill en Cherie aanvankelijk in Londen en Bristol, voordat ze tijdens de naoorlogse wederopbouw van Europa veel reisden in Duitsland, Frankrijk en Zwitserland. Ze waren betrokken bij het werk 'achter de schermen' om werkbare onafhankelijkheidsovereenkomsten tot stand te brengen voor Cyprus, Marokko, Tunesië en Algerije. Zij hielpen bij de voorbereiding van het Midden-Oosten en vervolgens van een internationale tournee van een MRA-productie The Vanishing Island, waarbij een reizend team van meer dan 240 mensen betrokken was. Daarna volgden verschillende bezoeken aan de VS en twee jaar werk in Brazilië. Vanaf het midden van de jaren zestig maakte Bill zich zorgen over de verslechterende betrekkingen tussen de westerse mogendheden en de voormalige gekoloniseerde landen in het Midden-Oosten. Samen met MRA-collega's legden hij en Cherie zich toe op het bouwen van bruggen tussen die landen, met als standplaats Londen en nog steeds veel reizen. Ze raakten bevriend met vele nationale leiders in de hele Arabische wereld, en initieerden uitwisselingsbezoeken tussen vakbondsleden, studenten en activisten over politieke scheidslijnen heen. Bill werd door velen gerespecteerd als een baanbrekende diplomaat en adviseur op het gebied van Midden-Oosten en conflictoplossing.
