Over uitdagingen en verandering

Wat hebben we geleerd van de geschiedenis, behalve dat we in een snel veranderende wereld leven die ogenschijnlijk op vernietiging afstevent?

Als ik terugkijk, zie ik aanwijzingen, gebeurtenissen die hebben gevormd wie ik ben.

Ik was nog geen tiener toen ik op een avond langs de kant van de weg naast mijn auto zat die in brand stond. Ik weet niet hoe ik uit de auto ben gekomen nadat ik onder de brandende benzine zat. Op die lenteavond was ik op weg naar huis na een klus. Een man op een fiets zag me niet aankomen en reed voor me uit. Ik wist hem te ontwijken, maar raakte in plaats daarvan een houten telefoonpaal. Gelukkig raakte de paal de passagierskant toen de auto er doorheen reed. Tijdens de twee weken die ik in het ziekenhuis doorbracht om mijn brandwonden te laten genezen, begon ik me af te vragen waarom ik gespaard was gebleven. Ik heb nog steeds de brandwonden op mijn gezicht en lichaam om me eraan te herinneren. Mijn beschermengel was toen aan het werk en is sindsdien niet meer gestopt.

Ik begon mezelf af te vragen waarvoor ik leef. Minder dan een jaar later kwam ik MRA tegen. Wat ik hoorde resoneerde met het verlangen van binnen. Ik nam deel aan een MRA-conferentie in Zweden. Ik heb een hele nacht nagedacht over mijn leven in het licht van de vier absolute standaarden eerlijkheid, zuiverheid, onbaatzuchtigheid en liefde. De volgende ochtend had ik een openhartig gesprek met Nils Erik, de vriend die me daar had uitgenodigd. Nadat ik mijn ideeën had gedeeld over specifieke actie die ik moest ondernemen om bepaalde dingen in mijn leven recht te zetten, stelde hij me een aantal indringende vragen. We spraken over de verleidingen waar we in het leven mee te maken hebben en de donkere dingen die ik in mezelf had weggestopt. Toen deze in het licht kwamen, ervoer ik een groot gevoel van vrijheid en bevrijding.

Ik moest een rechtszaak riskeren nadat ik had bekend dat ik munitie uit het leger had gestolen. Er was geen garantie voor een gunstige uitkomst, maar het was een stap die ik voelde dat ik moest nemen. De opluchting was groot toen mijn kolonel antwoordde dat ik vergeven was en de gestolen spullen gewoon aan hem kon teruggeven. Hij zou geen verdere actie ondernemen.

Meer dan 50 jaar later bezocht een vriend uit India ons in Göteborg en hij vertelde dat hij Nils Erik in Stockholm had ontmoet. Dit zette me ertoe aan om bij mijn volgende bezoek aan Stockholm met hem te praten over enkele verontrustende kwesties in mijn leven. Ik was een beetje teleurgesteld in mezelf geraakt toen ik niet alle duisternis buiten kon houden. De gedachte om met Nils Erik te praten was zo krachtig dat ik een onverwacht niveau van inspiratie voelde, zelfs voordat het gesprek plaatsvond. Ik werd herinnerd aan de krachtige ervaring uit het verleden en het had opnieuw een groot effect op mij. Veel dingen werden kristalhelder.

Mijn gevoel van naderend onheil verdween. Ik ben altijd een piekeraar geweest, bang dat er dingen mis zullen gaan. Als ik de leiding heb over een vergadering maak ik me zorgen dat er niemand komt of dat niemand het woord neemt of dat ik niet weet wat ik moet zeggen of dat ik de juiste woorden niet kan vinden. Over het algemeen zijn deze angsten ongegrond, maar ik kan het niet helpen dat ik me zorgen maak. Nu was dit verdwenen. Ik merkte dat ik erop kon vertrouwen dat alles goed zou komen en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Wat een opluchting!

Er is één vraag waar ik altijd bang voor ben geweest om gesteld te worden: "Wat is MRA/IofC?" Ik had nooit het gevoel dat ik wist hoe ik daarop moest antwoorden. Na deze ervaring voelde ik heel duidelijk wat ik moest zeggen. Opeens voelde het zo gemakkelijk. De absolute morele normen zijn ons gegeven om ons te helpen specifiek te zijn over onze behoeften. Niemand kan aan deze normen voldoen. Verandering begint wanneer we iets goedmaken. De innerlijke stem kan je vertellen waar je moet beginnen en nadenken over je leven in het licht van deze absolute morele normen is de manier. Als je echt wilt weten waar je moet beginnen, zal het je worden verteld. Het is eenvoudig, maar niet gemakkelijk. De stappen die van je gevraagd worden, kunnen moeilijk zijn. Dit is een kruispunt en het is jouw keuze. Als je niet gehoorzaamt zul je niet vooruit komen. Gehoorzaamheid zal je geen heilige maken, maar je weg naar bevrijding is er. Er wachten nieuwe uitdagingen en het zal niet per se gemakkelijker worden, maar je bent op weg. De communicatie van de innerlijke stem wordt duidelijker en je begint een verschil te maken.

Dit is wat de wereld vandaag nodig heeft, mensen die een verschil zullen maken, geïnspireerd door de kleine stem die van binnen spreekt. Ben ik echt zo iemand geweest? Heb ik het verschil gemaakt? Hoe kun je dat weten?