Deze pagina is automatisch vertaald.
Einar Engebretsen werd geboren in 1925. Hij groeide op in Oslo met zijn ouders en jongere zus Rigmor. Zijn ouders, Ruth en Erling, waren betrokken bij de Oxford Beweging en vanaf hun negende waren er bijeenkomsten in hun flat in Oslo. In 1947, nadat hij was afgestudeerd als grafisch ontwerper aan de Nationale School voor Ambachten en Kunstnijverheid in Oslo, kreeg Einar de functie van dagbladtekenaar bij Arbeiderbladet aangeboden door de redacteur zelf, Rolf Gerhardsen. Hij weigerde, omdat hij al was ingegaan op het aanbod van zijn vriend Viktor Sparre om zich aan te sluiten bij een kunstenaarsgroep van de internationale beweging Moral Armament in Caux, Zwitserland. Hij zou oorspronkelijk voor twee weken blijven, maar bracht uiteindelijk 14 jaar door in het buitenland als een fulltime onbetaalde werknemer in de MRA.
Tijdens de bezetting van Noorwegen tijdens de Tweede Wereldoorlog werden Einar en een vriend gearresteerd en gemarteld door de Duitsers. Toch koos hij ervoor om naar Duitsland te reizen, naar het Ruhrgebied in 1947, om te werken aan verzoening tussen Duitsers en Fransen. Hij nam deel aan en hielp bij het organiseren van grote verzoeningsconferenties waar Duitsers en Fransen elkaar konden ontmoeten en konden werken aan een vreedzame toekomst. Het gevolg van dit werk was de oprichting van de Europese Unie voor Kolen en Staal. Het werd de voorloper van de huidige EU. Later reisde hij met toneelstukken door Amerika, Hollywood en Broadway. In een interview met Tønsbergs blad zei hij: "In de eerste jaren na de oorlog wilden de mensen hier in Europa graag dat de Amerikanen investeerden om ons te helpen. In de nasleep van de oorlog hadden we een helpende hand nodig en op onze eigen speciale manier droegen we ons steentje bij om de Amerikanen aan boord te krijgen. In 1962 werd Einar ernstig ziek en moest hij terug naar Noorwegen om het rustiger aan te doen. Hij kreeg een brief van Peter Howard waarin hij werd aangemoedigd om te schrijven, wat ertoe leidde dat hij begon te schrijven voor kranten in binnen- en buitenland over ethische en morele kwesties. Hier kon hij ook gebruik maken van zijn tekenvaardigheden, zijn gevoel voor humor en de kans om een klein inkomen te verdienen na vele jaren onbetaald te zijn geweest. Viktor Sparre schreef over hem: "Einar Engebretsen predikt geen moraal. Hij onthult de komische aard van zelfingenomenheid en de halve moraal waar we allemaal, in meer of mindere mate, deel van uitmaken. Hij laat ons lachen en soms huilen om onszelf door te erkennen dat hij zelf de grootste clown is."
Einar woonde 40 jaar in Sande, waar hij actief deelnam aan de lokale gemeenschap en gedurende 30 van die jaren runde hij samen met Mette Enge, ook een striptekenaar, een expositieruimte waar ze mensen van alle rangen en standen uitnodigden voor de expositie die bestond uit tekeningen, artikelen, MRA-archieven, boeken... en er was altijd tijd voor een goed gesprek. Veel van Einar's oude MRA-vrienden van heinde en verre waren ook regelmatige bezoekers. Als kunstenaar en filantroop ontving hij in 2014 de culturele prijs van de gemeente Sande. Hij droomde er altijd al van om naar Nøtterøy te verhuizen, waar zijn familie al honderden jaren woonde. In 2019, op 94-jarige leeftijd, besloten hij en Mette te verhuizen en de tentoonstelling naar Nøtterøy te brengen. Het werd opgehangen en hij bleef nieuwe en oude vrienden de tentoonstelling laten bezoeken. Tot zijn vreugde, inspiratie en ergernis, zoals hij altijd zei.
Einar stierf in 2024, 98 jaar oud. In de toekomst zal de tentoonstelling open zijn voor het publiek en op dezelfde manier worden gerund als voorheen, door Mette.
